nurt

poznawczo-behawioralny

Jest oparty z jednej strony na koncepcjach m.in. Aarona Becka, Alberta Ellisa, (aspekcie poznawczym) z drugiej natomiast na teoriach I.Pawłowa, B.Skinnera i C.Hulla (aspekcie behawioralnym). Z ich sposobu myślenia o zachowaniu jednostki wyłoniła się metoda leczenia, która główny nacisk kładzie na myślenie człowieka, o sobie samym i o świecie, oraz na jego zachowanie, które z tego sposobu myślenia wynika.

Terapeuci poznawczo-behawioralni uważają, że reakcję emocjonalną wywołuje nie sytuacja, ale nasz sposób myślenia o niej. Koncentrują się przede wszystkim na skutkach dysfunkcjonalnego sposobu myślenia oraz zachowań, które danej osobie i jej otoczeniu sprawiają cierpienie. Terapeuta pomaga identyfikować schematy poznawcze i kluczowe przekonania, tkwiące u podstaw automatycznych myśli, i zastąpić je bardziej adaptacyjnymi. To terapia krótkoterminowa, choć może być także realizowana w procesie długoterminowym jeśli zachodzi taka potrzeba.

Najnowsza, trzecia fala CBT wzbogaciła dotychczasowe zdobycze psychoterapii o skupienie uwagi na m.in.: podkreśleniu znaczenia relacji terapeutycznej, związków emocjonalnych, duchowości, wyznawanych wartości czy technikach uważności (mindfulness).

nurt

humanistyczny

Psychoterapia humanistyczna uwzględnia w swoim podejściu czynniki specyficznie ludzkie, takie jak poczucie autonomii i sensu życia, system wartości, dążenie do samorealizacji i życiowej twórczości. W tym nurcie zaburzenia są traktowane jako deficyty rozwoju osobowości, wynikające z braku zaspokojenia ważnych potrzeb psychicznych: miłości i akceptacji.

Celem psychoterapii jest stworzenie warunków, w których możliwe będzie zaspokojenie uniwersalnej potrzeby samorealizacji i samoakceptacji, przeżycie korektywnych doświadczeń emocjonalnych i poszerzenie świadomości własnych życiowych wyborów i  wartości. Czynnikiem leczącym w tym nurcie jest relacja terapeutyczna oparta na akceptacji, empatii i autentyczności terapeuty. Terapia ukierunkowana jest na „tu i teraz” oraz przyszłość.

nurt

systemowy

Psychoterapia systemowa to grupa szkół terapeutycznych inspirowanych ogólną teorią systemów, wykorzystywanych głównie do terapii rodzin i par. Celem terapii jest zmiana systemu, a nie jednostki. Aby zrozumieć problemy jednej osoby, trzeba zwrócić uwagę na mechanizm sprzężeń zwrotnych funkcjonujących w systemach społecznych, do których ta osoba przynależy.

Terapeuta analizuje istniejące w rodzinie zależności cyrkularne. Ujęcie cyrkularne zakłada, że jedno zjawisko prowadzi do drugiego, które następnie wpływa na jeszcze inne zjawisko. W ten sposób powstaje mechanizm błędnego koła.

nurt

integratywny

Psychoterapia w nurcie integratywnym to podejście eklektyczne, łączące wiele podejść terapeutycznych, pozwalające terapeucie jak najlepiej dostosować się metodami pracy do potrzeb i problemów klienta/pacjenta. Terapia ta zyskuje na popularności, ponieważ badania wykazują, że nie jest możliwe wyjaśnienie wszystkich problemów pacjenta pracując tylko w jednym nurcie. Może być krótko- lub długoterminowa.

nurt

psychodynamiczny

Wywodzi się z psychoanalitycznej koncepcji Z. Freuda, która wyjaśnia mechanizmy powstawania zaburzeń neurotycznych. Ten rodzaj terapii odwołuje się do nieświadomych konfliktów wewnętrznych między instancjami psychicznymi (id, ego, superego), uruchamiających mechanizmy obronne.

Bazą pracy jest założenie, że doświadczenia z dzieciństwa kształtują funkcjonowanie dorosłej osoby, a nieświadome impulsy kierują zachowaniem (nadają mu dynamiki). Terapeuta uświadamia je poprzez rozmowę, oferuje interpretacje oraz tworzy bezpieczną atmosferę, by porzucić stosowane do tej pory mechanizmy obronne. W ten sposób umożliwia pacjentowi wgląd w mechanizmy jego funkcjonowania. Terapia odbywa się w kontakcie bezpośrednim. Podczas leczenia ważnym obszarem pracy jest analiza relacji między pacjentem a terapeutą. Jest to terapia długoterminowa.

Psychoterapia uzależnień

Psychoterapia uzależnień oferuje leczenie osobom uzależnionym od środków psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, dopalacze, leki) oraz zachowań (hazard, zakupy, internet czy seks). Prowadzona jest głównie w oparciu o nurt CBT. W terapii stostuje się psychoterapię indywidualna, grupową oraz psychoedukację. Poprzez tę ostatnią dostarcza się pacjentowi wiedzy na temat jego choroby, jej mechanizmów oraz skutków emocjonalnych i fizycznych.

Terapia wyposaża pacjenta/klienta w konkretne narzędzia do radzenia sobie z utrzymaniem abstynencji oraz radzeniu sobie z problemami w konstruktywny sposób. Pozwala lepiej rozumieć swoje emocje i zachowania, wspiera motywację do leczenia. Ważnym aspektem zdrowienia jest korzystanie z grupy wsparcia, w której uczestniczą osoby z tymi samymi problemami.